DAVUTPAŞA 1926 2 KARTAL BELEDİYE 1
Davutpaşa 1926 onuncu maçını 19 Kasım 2016 Cumartesi günü liderlik mücadelesindeki en büyük rakibi olan Kartal Belediye ile oynadı ve sahadan 2-1’lik önemli bir yengiyle ayrıldı. Böylece takımımız yapmış olduğu on maçın tamamını kazanarak 30 puan topladı ve en yakın karşıtıyla arayı 5 puan açmış oldu. Namık Sevik Stadı’nda, saat 15.30’da başlayan karşılaşmaya Davutpaşa 1926 ahalisi büyük rağbet göstermiş, taş türbünü 500 seyirci doldurmuştu. Vedat Arda’nın elektronik araçlarla yaptığı ölçüme göre de güneşli ve ılık havayı bulan görkemli Efes Pilsen türbününün müdavimleriyle birlikte izleyici sayısı en az 800’e ulaşıyordu. Sahaya çıkan onbirimiz şöyleydi. Kalede Metin, savunmada Enes, Sergen, Özkan, Mert, kanatlarda Regaip ve Seyfettin, orta sahada İrfan ve Başar, forvette Özgün ve Oğulcan. Staddaki coşkuya, oyuncularımızın taşıdığı büyük kazanma isteğine karşın ilk kırk beş dakika sahada beklenen oyunu sergileyemedik. Yine de ilk yarı boyunca mutlak anlamda üstündük ama üstünlüğümüzü golle süsleyemedik, yakaladığımız fırsatları gerektiği gibi değerlendiremedik. Ama karşıtımız bugüne kadar oynadığımız takımlardan çok daha daha derli toplu ve sertti. Bunu da eklemek gerekiyor. Yine de 12.dakikada öne geçmeyi bildik. Enes’in uzun taç atışında, Özgün’ün asistiyle Seyfettin kafayla ağlara bıraktı meşin yuvarlağı. Ama ne yazık ki üstünlüğümüz sadece altı dakika sürdü. Kalecimiz Metin’in elinden kaçırdığı topu filelerimizde gördüğümüzde Kartal durumu eşitlemişti. Bu yarıda kaçan dört yüzde yüz gollük fırsat ise saç baş yoldurucuydu. Böylece ilk devre 1-1 eşitlikle bitti. İkinci yarıda forma şansı bulanlar Semih, Ahmet Can ve Anıl oldu. Sahadaki görünüm bu 45 dakika da değişmedi. Var gücüyle saldıran, rakip kalede gol fırsatları yaratan bizdik ama gol kaçırma yarışı aynen ilk devrede olduğu gibi devam ediyordu. Ama bu kötü gidişe dur diyecek biri çıktı neyse sonunda. Bu da kulübümüzün Derviş Ay ve Turgay Özcan ile birlikte en büyük üç hayvanseverinden biri olan Ahmet Can’dı. Ahmet Can sağdan Enes’in ortasında topu kafayla doksana gönderdiğinde kahverengi kavuniçi renklere aşık olan yiğitlerimiz bayram ediyordu Belgradkapı topraklarında. Rakibimizin gol sonrası yapabileceği bir şey yoktu, yapamadı da zaten. Böylece onluk bir seriye imzamızı atarken, Ertuğrul Baba’mızın başkanlığında gücümüzü bir kez daha kanıtladık ve staddan çok mutlu ayrıldık. Tek üzüntümüz bol gollü bir galibiyet yerine sadece tek farklı bir zafer kazanmamızdı.
