CELAL SİNANGİL

1955-58 yılları arasında Davutpaşa formasını giyen ve Korsan Celal namıyla yedi cihana adını duyuran Celal Sinangil sadece teknik futboluyla değil, oldukça ilginç hayat hikayesiyle de günümüz Alipaşa kedilerinin canlı efsanelerinden biri.
 
Sinangil 1938 doğumlu, has Alipaşalıyiğitlerden biri. Yaşamının ilk otuz yılı Bekirpaşa Camisi’nin arkasındaki evde geçmiş. Hasan Baba su tesisatçısı, Safiye Anne ev hanımıymış. Beş kardeşmişler, üçü erkek, ikisi kız.
 
Sinangil dönemin futbolunu hatırladığımızda üçlü haf hattında yer almış, sağ haf olarak görev yapmış. Sağ ayaklıymış daha çok. Belki boyu oldukça kısaymış, 1.70 filanmış ama zamanlama duygusu ve sezgilerinin yardımıyla kafa toplarında müthişmiş. Savunmasını üstün tekniğiyle yaparmış, gücünden çok. Çok sakin top oynarmış, sarı ve kırmızı kart ile hiç tanışmamış.
 
SinangilDavutpaşa’dan 1958 yazında ayrıldığında, askeri birliğinin yolunu tutmuş, geldiğinde ise mahalli kümenin güçlü takımı Süleymaniye ile anlaşmış. Burada geçen yıllardan sonra oldukça uzun ve ilginç açılımlarla dolu bir Nazilli öyküsü başlıyor Korsan Celal’ın yaşamında. 1967 yazı.
 
1967 yazı bir Davutpaşa-Nazilli yakınlaşmasının tavan yaptığı, doruğa çıktığı bir dönem. Çünkü şampiyonluğa oynamak için kolları sıvayan Ege temsilcisinin yöneticileri ilkin acar forvet Ayhan Tirki, kankasıBeyoğluspor’un unutulmaz yıldızı Kemal Dirikan, Celal Sinangil ve Babür Bentürk’ü transfer etmek için atağa kalkmışlar. Yapılan hazırlık maçlarında (Adnan Süvari yönetimindeki dönemin efsane armadası Göztepe, İzmirspor ve Altay’ı eze eze yenmiş ve parmak ısırtmışlar) göz dolduran bu topçular hep birlikte, cümbür cemaat Nazilli’ye gelmişler.
 
Korsan Celal 1967-68 mevsimi iddialı takımının müthiş haf hattında (Celal-Ersin-Kemal) oldukça parlak maçlar çıkarmış ama kendi sahasında yapmadık çirkeflik bırakmayan, oyun alanına ateş etmeyi bile alışkanlığa çevirmiş Düzcespor’a burun farkıyla geçilmişler.
 
Korsan Celal kendisini başarılı futboluyla  gösterince eşraftan bir ailenin özverili kızı Çiğdem Hanım ile hayatını birleştirmiş. Birliktelik iki oğul, bir de kız ile genişlemiş.
 
Sinangil’in futbol yaşantısı ilerleyen yaş ve sakatlıklarla gölgelenince son perde Ayhan Tirki abimizin de çalıştırıcılık yaptığı Nazilli amatör kümesinin Bozdoğan adlı takımında yapılmış.
 
Futbol sonrası ise Sinangil kayınpederinin katkısıyla bir kıraathane açıp işletmiş. Bu faaliyet iki sene sürmüş. Sonra tas ve tarak toplanarak Almanya’nın yolu tutulmuş. Yetmişlerin ortası olmalı.
 
Burada bir soluk verip Korsan Celal’in önemli iki kötü alışkanlığının altını çizmek gerekiyor. İlki içki, ikincisi kumar. Hicretin nedeni bunlar olsa gerek diyorum ben! Sinangil günde 30-35 bira şişesini kafaya diker ama normal gözükür, asla cıvıklaşmazmış. Kumar için nasıl para yetiştirdiği konusunu ise bilemeyeceğim!
 
Almanya’da geçen 10 yıl sonunda kürkçü dükkanına dönüş yapmış Korsan Celal. Ama aile bu kez İzmir’e yerleşmiş.
 
Şu anda yaşayan ama alzeymer ile boğuşan Sinangil’e sağlık diliyorum Fındıkzade kedileri adına.