ALİ MORTAŞ

ALİ MORTAŞ (1906 – 25 Mart 1970)
 
Trabzon eşrafından Hacı Kasım ile Şerif Hanım’ın oğlu, Seniha, Hasan, Aliekber’in kardeşi, Hüsniye, Baki, Erhan, İnci, Rezzan ve Esen’in dayısı, Aysel’in amcası Ali Mortaş özellikle ellili ve altmışlı yılların gerçek anlamda bir efsane antrenörüydü.
 
Mortaş genç oyuncuları bulup büyük kulüplere ve ulusal takımlara taşıma konusunda gerçekten de bir yetkeydi. Mortaş’ınDavutpaşa 1926 ile de mutlu bir bağlantısı olmuş, 1965-66 mevsiminde İstanbul Mahalli Ligi’nde müthiş maçlar çıkaran genç ve yetenekli kadromuzu, tarihimizde ilk defa ikinci lig beyaz guruba yükseltmeyi başarmıştı.  
 
1906 Trabzon doğumlu Mortaş 1928 yılında 200 metre Türkiye birincisi olarak ilk kez adını atletizm dünyasında duyurdu. 1932 senesinde isminin  nerdeyse özdeşleştiği İstanbulspor kulübüne antrenör olacaktı.
 
Mortaş atletizme Ömer Besim Koşalay’ın öğütleriyle başlamış, eski başbakanlardan Suat Hayri Ürgüplü ve altmışlı yıllarda genelkurmay başkanlığı da yapan Cemal Tural gibi isimlerle  yarışmıştı.
 
Ali Mortaş’ın futbolculuk geçmişi pek kayda değer değil. Bu nedenle antrenörlüğünün ilk yıllarında biraz küçümsenmiş, ‘meraklı antrenör’ diye dalga geçmiş meslektaşları onunla. Ama azimli Mortaş kendi kendini yetiştirmiş, yıllar içinde büyük bir donanım edinmişve sayısız genç topçuyu futbol dünyamıza hediye etmiş.
 
Ama Mortaş’ın değerinin İstanbulspor’da bile bilindiğini söylemek biraz güç galiba. Çünkü Mortaş çalıştırıcılık yaşantısını ‘Gel..Git’ sözcükleriyle ifade etmiş hep. İstanbulspor’a antrenör bulununca, Kenara çekil, denmiş kendisine; antrenörsüz kalınan anlarda da, Amannn Ali, diye göreve çağrılmış.
 
Mortaş anılarında 1946 yılının altını kalın kalın çiziyor. ‘’İstanbulspor Beykoz’a yenilerek küme düşmüş, yöneticilere küskünlük gelmişti. Altmışların ikinci yarısında Beden Terbiyesi İstanbul Bölge Başkanı olacak, o dönemin topçusu Turhan Barlas ve arkadaşlarıyla beraber bir yıl çalışıp didinerek tekrar küme yükseldik. Sonra yeni bir antrenör buldular, ben yine yedekte kaldım.’’
 
Mortaş’ın yaşadığı bu hayal kırıklıklarıyla seneler içinde A takımdan, altyapılara, gençlere yönelmesi çok anlaşılır bir şey. Ama yetiştiricilik yönünün üstünlüğünü defalarca Türkiye şampiyonu olan İstanbul genç karması ve İstanbul birinciliklerinin değişmez abonesi İstanbulspor genç takımı ile görüyoruz.
 
Şimdi Mortaş’ın yetiştirdiği gençlere bir göz atalım ve hocanın değerini layıkıyla anlayalım. Fenerbahçe’nin ve milli takımın altmışlardaki as stoperleri Ercan Aktuna ve Yılmaz Şen, delişmen forvet Nedim Doğan, Galatasaray’ın müthiş kardeşleri kaleci Yasin ve Gökmen Özdenak, Beşiktaş’ın sert sağbeki Erkan, İstanbulspor’un muhteşem kalecisi Yılmaz Urul, İzmirsporlu Tuncay, PTT’li Yusuf ilk aklıma gelenler. Ama daha nicesi!
 
Gelelim Mortaş ile Davutpaşa 1926 ilişkisine. 1965-66 mevsiminde hamle yapıp, ikinci lige çıkma hedefini kovalayan kavuniçi kahverenkli kulübümüz, değerli başkanımız Müfit Değer’in girişimiyle Mortaş’ı takımın başına getirmiş. Gerçi Mortaş o günlerde hem Galata, hem İstanbulspor genç, hem de bizi çalıştırıyormuş ama gelmiş ve görevini hakkıyla yerine getirmiş. Dahası Mahalli Lig’de iki çalıştırdığı takımı da yani hem Galata’yı, hem de Davutpaşa’yı terfi liginde başarılı olarak ikinci lige birlikte çıkarma becerisini göstermiş. Fotoğraflarda takımın başında gözüken Turan Pekergöz ise daha çok Mortaş’ın yardımcısı konumunda kalmış.
 
Mortaş’ın bu parlak genç keşifleri ne yazık ki beklenmedik bir ölümle 25 Mart 1970 günü noktalanmış. 24 Mart günü evinde spor hareketleri yapan Mortaş beyin kanaması geçirmiş, komaya girmiş. Bir gün boyunca başta Profesör Selahattin Kerimoğlu’nun ve sekiz doktorun büyük gayretlerine karşın 24 saat sonra hayata gözlerini kapamış ve 27 Mart 1970 Cuma günü Şişli Camii’nde yetiştirdiği topçuların eşliğinde öğle namazının ardından Zincirlikuyu Mezarlığı’na defnedilmiş.