ALİ DEMİRSOY
Davutpaşa tarihine baktığımızda çok sayıda kardeş yiğide rastlıyoruz. Hayati-Sabahattin-Eyüp Küçükçavdar, Özcan-Hüseyin Güngör, Nail-Özcan Kır, Turgay-Alpaslan Eratlı, Burhan-Reşat-Selahattin Bakikuşağı, Muharrem-Demir-Cem Önen gibi. Ali Demirsoy da bu dizinin bir üyesi. Davutpaşa ailesinin demirbaşlarından Adnan Demirsoy’un kardeşi.
Demirsoy’un doğumu 2 Ocak 1965. Çocukluğu Adnan abisi gibi bostanlarda, sokak aralarında, taş, toprak zeminlerde top oynayarak geçti. Naylon toplara plonjonlar yaptı. O da uysal bir çocuktu Adnan abisi gibi. Babası amcaları futbolu çok severdi. İstediği zaman istediği yerde top oynamaya giderdi. Yani aile onu futbol oynamaya teşvik etti.
Demirsoy ailesi Makedonya Üsküp kökenli. Demirsoy’un okul hayatına baktığımızda Emin Ali Yasin İlkokulu ve Topkapı Ortaokulu’ndan oluşan özlü bir toplam görüyoruz.
Ali Demirsoy’un Davutpaşa ailesine topçu olarak katılması 1981 senesinde. Teşvik edenin Adnan birader olması ise son derece doğal, söylemek bile fazla. Genç, amatör ve profesyonel takımlarımızda kaleci kazağını başarıyla giyiyor Ali Demirsoy.
Boyu 1.77. Kendisi reflekslerinin iyi olduğunun altını çiziyor. Kendisini yetiştiren çalıştırıcı Çukurbostan efsanesi Rıdvan Şumlulu. Ama seksenli yıllarda takımımızı iki kez çalıştıran, kırklı ve ellili yılların kedi kalecisi Şükrü Ersoy’un da üzerinde epey emeği olduğunu söylüyor.
Demirsoy formamızı dört yıl taşıyor. Sonra askerlik günleri gelip çattığı için Ankara Etimesgut’un yolunu tutuyor. Tankçı olarak görev yapıyor. Usta birliği ise Kars’ın Sarıkamış ilçesi.
Demirsoy’un iş hayatı 1987 yılında başlıyor. Baba mesleği mobilyacılık ile kazanıyor hayatını. Topkapı Maltepe semtinde ter döküyor yıllarca. 1995 senesinde alan değiştiriyor. Varan Turizm’e giriyor, satın almada görüyoruz onu 14 sene boyunca. Son altı sene yani 2009-2015 arası ise Demirsoy bu kez Kadir Topbaş yönetiminde dünyanın en çirkin ve en betondan ilçesine dönüşen Beyoğlu’nda Boğaziçi Elektrik’te geçiyor. Demirsoy halen faal, işleyen demir ışıldar sözünün doğruluğunu tanıtlıyor.
Demirsoy’un dünya evine girişi 1991 Aralık ayında sağlık emekçisi Hacer hanım ile. 24 senedir istikrarlı bir birliktelikleri var. 1998 doğumlu Ecem bu birlikteliğin meyvesi.
Demirsoy boş zamanlarını ailesiyle birlikte gezilere çıkarak, futbol maçları izleyerek geçirmesini seviyor. Sabah ve Hürriyet gazeteleri okuyor. Televizyona diziler ve spor izlenceleri için bakınıyor. A Spor favorisi.
Hayatında sinemaya yer yok ama başta Türk Sanat Müziği olmak üzere müzik dinlemeyi seviyor. Efendi ve çelebi görünümüyle yurdumuzda iyicillik rüzgarları estiren, ailemizin abisi Ümit Besen otuz yıldır vazgeçemediği isim.
Demirsoy yemeklerden karnıyarığı seviyor. Araba kullanmak onun için bir mutluluk. Renault Clio’su var.
Demirsoy’un beğendiği kaleciler arasında, olanca istikrarına ve istatistik rekoruna karşılık, Sıtkı Özcan paşamızın bir türlü beğenisini kazanamamış Rüştü Reçber, Şenol Güneş ve İstanbulsporlu Mete’yi sayıyor. Davutpaşa ailesi içinde Davut Kılıç ve Sıtkı Özcan paşalarla, Enver Tuna en çok muhabbet ettikleri.
Demirsoy ayırıcı özelliğinin uysallık, yumuşak huyluluk olduğunu belirtiyor. Doğa tutkunu, nerdeyse tüm Davutpaşa ailesi üyeleri gibi. Nükleer santrallara karşı. Hayvanları ise aşkların en güzeliyle, yani hiç dokunmadan, uzaktan kaçamak bakışlarla seviyor.
17-25 Aralık süreci için sadece ‘geçiniz’ diyerek suskun kalıyor. Ortadoğu siyasetimiz içinse derin bir iç geçirerek ‘sorun çok’ diyor, suskunluğunu sürdürüyor.
Güngör biraderlerin büyüğü, lafını hiç sakınmayan, kimsenin gözünün yaşına bakmayan Hüseyin Güngör, Ali Demirsoy için kaybolmuş bir değer diyor. Şöyle devam ediyor. ‘’Bence sessizliği, munisliği onu gelebileceği yerlere getirtmedi. Oysa iyi bir kaleci kumaşına sahipti ve Çukurbostan’daki öteki kalecilerden, yani Mustafa Abacı’dan, Şenol Nukan’dan filan daha yetenekliydi. Ama kendini pazarlamak da önemli hayatta. Ali Demirsoy bunları yapmadığı, yapamadığı için de üst liglerde oynayamadı. Bu nedenle file bekçiliği kalıcı olamadı. Haliyle de Ali iş hayatına odaklandı.’’
